Behandeling 

Behandeling door een klinisch psycholoog bestaat meestal uit psychotherapie. Er bestaan vele vormen van psychotherapie, die globaal in te delen zijn in klachtgerichte- en persoonsgerichte psychotherapie. Psychotherapeutische behandeling richt zich in het algemeen op de meer complexe problematiek.  

Wat is psychotherapie?

Psychotherapie is meer dan gewoon praten. Het is een vorm van gesprekstherapie waarbij u leert om anders tegen bepaalde zaken aan te kijken, te ontdekken wat er gebeurt in de wisselwerking tussen u en andere mensen, of om ander gedrag aan te leren. In psychotherapie kunt u onbekende kanten van uzelf ontdekken, en leren wat u zelf kunt doen om uw klachten te verminderen. Psychotherapie is een effectieve behandelvorm van diverse psychiatrische klachten, zoals depressies, angststoornissen, persoonlijkheidsstoornissen en onbegrepen lichamelijke klachten. Soms is een combinatie van psychotherapie en medicijnen gewenst en is er een consult bij een psychiater nodig.

Psychotherapie is hard werken, vergt aandacht en kost tijd en energie. Psychotherapie is daarom niet geschikt voor mensen die ernstig verward zijn, en ook niet voor mensen die vaak onder invloed van alcohol of drugs zijn. Ook wanneer er veel sociale problemen zijn zoals dreigende uithuiszetting of grote schulden is het beter dit eerst op orde te brengen alvorens aan psychotherapie te beginnen. De duur van een psychotherapie varieert van enkele gesprekken bij bijvoorbeeld milde angst- en depressieve klachten, tot jaren bij bijvoorbeeld persoonlijkheidsstoornissen en complexe PTSS.

Het fundament van de professionele relatie van de psycholoog met de patiënt is gelegen in de vertrouwensrelatie.

Volgens de beroepscode (art. 71), de wet (art. 88 Wet BIG en art. 457 Wgbo) en de Jeugdwet (artikel 7.3.11) heeft de psycholoog een beroepsgeheim, oftewel geheimhoudingsplicht van hetgeen hen uit hoofde van hun beroep ter kennis komt. Patiënten vertrouwen erop dat zij vrijelijk kunnen spreken met de psycholoog, zonder dat hun informatie op straat komt te liggen. De beroepscode is een van de onderdelen van de professionele standaard waartoe de psycholoog zich op grond van wet- en regelgeving moet verhouden. Het beroepsgeheim is echter begrensd en moet op grond van wet- en regelgeving soms doorbroken worden. Daarnaast is voor goede hulpverlening ook het delen van informatie soms noodzakelijk. U vindt hier informatie over het omgaan met patiëntgegevens.

In de Beroepscode voor psychologen (opgesteld door het NIP) staan de eisen, richtlijnen en gedragsregels die aan het beroepsmatig handelen van een psycholoog worden gesteld.

Vier basisprincipes

Psychologen met een BIG registratie houden zich aan deze beroepscode. De basisprincipes zijn dat de psycholoog zich verantwoordelijk, integer, respectvol en deskundig gedraagt. De richtlijnen en gedragsregels in de Beroepscode zijn afgeleid van deze vier basisprincipes. 

Door toepassing van de Beroepscode is het voor de patiënt en de psycholoog duidelijk wat ze wel en niet van elkaar kunnen verwachten. Rechten en plichten over de behandeling, onderzoek, het dossier en andere zaken staan uitgebreid vastgelegd, met als doel dat de patiënt beschermd wordt tegen mogelijk onzorgvuldig handelen van een psycholoog.